වියමන් කරත් මගෙ ජීවන පැදුර තව

හැදෙනා ගසක මල් පූදින පොහොර දමන්
පිපෙනා මලක රොන් ගලනා සතුටු වෙමින්
හිදිනා විටෙක ගල් කරගෙන සිතැගි තමන්
විදිනා මෙලෙක කල් නොගොහින් විදල බලන්

ගිනිගෙන දැවෙන හද ගිනි නිවු නුබම තමා
යලිඑන නොයෙන මං අහුරා ලගම තබා
නලවන නයන දුටු විට එහි සිනහ මනා
තනිවන කියන වචනය නම් සිහින තමා

කදුලක් වැටෙන්නට කිසිදා ඉඩ නොතැබූ
සුසුමක් හෙලන්නට නොමදී ලග ඉදපූ
වරමක් යදින්නට පෙරදී මට ලැබුනූ
පිරිසක් කියන්නට බැරි නෑ තනි සිරිදූ

සිහිනෙන් ඇවිත් හද ගල්වන සදුන් සුව
පියබන් ගෙනත් මද නල හා සුවද තව
කරමින් සදත් ලග ඇති සේ එලිය ලොව
වියමන් කරත් මගෙ ජීවන පැදුර තව